Psalm 5 is een oprecht gebed van David waarin hij zich richt tot God als zijn Rechtvaardige en Beschermer. Vanaf het begin roept hij met vertrouwen om gehoord te worden, wetende dat God zijn smeekbede met aandacht en genade ontvangt, zelfs in tijden van benauwdheid en nood (vers 1-2). Deze gebedsintentie laat zien dat het leven vol strijd kan zijn, maar dat Gods nabijheid ruimte schept om te ademen en kracht te vinden.

David maakt duidelijk dat God een heilige God is die geen vreugde schept in onrecht en goddeloosheid (vers 4-6). Dit benadrukt het verschil tussen Gods heilige karakter en de wandaden van mensen die zich afkeren van Zijn weg. Toch is dit geen koud oordeel; het draagt juist een uitnodiging in zich om tot inkeer te komen en veiligheid te vinden bij Hem.

Tegelijkertijd vraagt David om bescherming tegen leugenaars en bedriegers, mensen die kwaad plannen en handelen zonder ontzag voor God (vers 7-8). Dit benadrukt dat vertrouwen in God bescherming biedt, ook tegen de duistere machten in het leven.

In de psalm klinkt de diepe overtuiging door dat God degenen die tot Hem de toevlucht nemen, vreugde en bescherming schenkt (vers 11-12). Deze zekerheid geeft kracht om stand te houden in moeilijke tijden, omdat Gods liefdevolle trouw (chesed) omhult als een schild en Zijn zegen rust op de rechtvaardigen (vers 13).

Paulus’ woorden in het Nieuwe Testament versterken deze boodschap: het geloof in Christus is ons schild tegen het kwaad en de bron van vrede en vreugde, ook als de wereld tegen ons is (Efeziërs 6:16; Filippenzen 4:7). Psalm 5 nodigt ons uit om met vertrouwen te bidden, ons hart open te stellen, en te rusten in Gods heilige nabijheid, omdat Hij trouw is en onze rechtvaardige Beschermer.

"Een psalm van David, voor de koorleider, op de Nechîlôth. Geef oor aan mijn woorden, HEERE, sla acht op mijn zuchten."

David begint deze psalm zoals ik vaak mijn dag begon: met een fluisterend gebed in de vroege ochtend. Niet luid, niet dwingend, maar zuchtend. En toch luistert de HEERE. O ja, Hij hoort ook het zachte gebed – zelfs wanneer het geen woorden heeft.

Soms zijn onze gebeden niet meer dan een zucht. Geen uitleg, geen juiste zinnen – alleen een hart dat zich uitstrekt naar God. En weet je? Dat is genoeg. David wist het. Ik heb het ook geleerd. De HEERE luistert niet alleen naar ons spreken, maar ook naar ons zwijgen, onze vermoeidheid, onze hoop.

Zijn oor is niet te zwaar om te horen. Al onze zuchten komen bij Hem als wierook, als fluisteringen die Hij opvangt met oneindige liefde.

“Want wij weten niet wat wij bidden zullen zoals het behoort, maar de Geest Zelf pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen.” (Romeinen 8:26)

Gebed
Vader, soms zijn mijn woorden op.
Dan breng ik U alleen mijn zuchten.
Luister ook vandaag, en wees nabij met Uw trouw.

"Luister naar de stem van mijn roep om hulp, mijn Koning en mijn God, want tot U bid ik."

David noemt God hier niet zomaar ‘Heere’, maar mijn Koning en mijn God. Dat is persoonlijk. Intiem. Zoals een kind naar zijn vader gaat – niet naar een vreemde of verre macht, maar naar de enige die écht kan helpen.

Zo ook wij, vroeg in de ochtend. Wanneer de wereld nog stil is, en het hart vol vragen zit, mogen we roepen. Niet met perfecte gebeden, maar met vertrouwen. David zegt: “Tot U bid ik.” Alsof hij wil zeggen: “Ik heb niemand anders. Ik wíl niemand anders.”

Toen ik zelf eens geen uitweg zag, herinnerde ik me deze woorden. In plaats van paniek koos ik voor gebed. Niet omdat ik zo sterk was, maar omdat Hij zo dichtbij was. Roepen tot God is niet het laatste redmiddel. Het is het eerste wat hoop geeft.

“Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God.” (Filippenzen 4:6)

Gebed
Vader, U bent mijn God.
Hoor mijn stem, nu ik tot U roep.
U alleen kent mijn weg – daarom kom ik tot U, elke dag opnieuw.

"HEERE, 's morgens zult U mijn stem horen, 's morgens zal ik mij tot U richten en uitzien."

David schrijft over de vroege morgen – dat stille uur waarin alles nog moet beginnen. Hij maakt er geen haast van, geen plicht. Nee, hij richt zich tot de HEERE en ziet uit. Dat woord "uitzien" – in het Hebreeuws tsaphah – betekent: waken, gespannen uitkijken, verwachtingsvol toezien. Zoals een wachter op de muren kijkt naar het eerste licht.

Zo mogen ook wij de dag beginnen. Niet met zorgen, maar met verwachting. Niet vanuit controle, maar vanuit vertrouwen. ‘s Morgens hoort Hij onze stem, zegt David. En God luistert niet oppervlakkig. Hij hoort met liefde.

Corrie ten Boom schreef ooit: “Vertrouw elke morgen aan God toe, en je zult zien hoe Hij de dag weeft tot iets moois – zelfs als het draad donker is.”

Niet alles verandert meteen. Maar als je elke ochtend op Hem wacht, verandert er iets in jou.

“Verblijd u altijd. Bid zonder ophouden. Dank God in alles.” (1 Thessalonicenzen 5:16–18)

Gebed
Vader, elke ochtend breng ik U mijn woorden.
Leer mij te wachten – niet met onrust, maar met vertrouwen.
U bent de eerste tot wie ik spreek, en de laatste aan wie ik denk.

"Want U bent geen God Die vreugde vindt in goddeloosheid; de kwaaddoener zal bij U niet verblijven."

God is liefde, ja – maar ook zuiver, rechtvaardig, onbuigzaam tegenover het kwaad. David herinnert zich dat hij bidt tot een God Die geen vreugde vindt in ongerechtigheid. Kwaaddoeners kunnen niet zomaar in Zijn nabijheid blijven. Niet omdat God hen niet zou willen ontvangen, maar omdat het kwaad geen stand houdt voor Zijn aangezicht.

Dit is geen koude boodschap. Het is juist vol hoop voor wie naar gerechtigheid verlangt. Want als God geen vreugde vindt in het kwaad, dan betekent dat ook dat Hij opkomt voor wie lijdt onder het kwaad. Hij negeert onrecht niet, maar neemt het ernstig.

Corrie ten Boom zei: “Er is geen put zo diep, of Gods liefde is dieper. Maar er is ook geen zonde zo klein, of God ziet haar.” Zijn heiligheid is geen bedreiging, maar een belofte: het kwade zal niet winnen.

“Laat ieder die de Naam van Christus noemt, zich ver houden van ongerechtigheid.” (2 Timotheüs 2:19)

Gebed
Vader, U bent zuiver en rechtvaardig.
Laat mij niets koesteren wat U bedroeft.
Leid mij weg van het kwaad – naar U, naar Uw licht en waarheid.

"Want U bent geen God Die vreugde vindt in goddeloosheid,
de kwaaddoener zal bij U niet verblijven."

Als ik dit lees, word ik stil. Het is een harde waarheid, maar ook een bemoediging. God houdt niet van het kwaad. Hij kan er niet mee leven, en daarom is er geen plaats voor kwaad bij Hem. Dat betekent dat God rechtvaardig is en altijd kiest voor het goede.

Dat kan soms voelen als een afstand. Want wat als mijn eigen fouten me ook van Hem scheiden? Maar juist daar ligt de hoop. God wil ons niet straffen zonder einde, maar ons veranderen. Hij wil dat wij weggaan van het kwaad en dicht bij Hem komen.

Ik denk aan momenten waarop ik het moeilijk had, en hoe ik merkte dat het kwaad en de pijn niet mijn vrienden waren. Ze brachten me geen rust. Maar God wel. Hij biedt een veilige plek.

Zo leer ik dat God’s afkeer van kwaad niet is om te veroordelen, maar om te beschermen. Om mij te bewaren voor wat mij kapot maakt. Daarom bid ik: leer mij te leven in Uw licht, weg van alles wat niet van U is.

Gebed
Vader, help mij te begrijpen dat U rechtvaardig bent en het kwaad verafschuwt. Laat mij kiezen voor wat goed is en zoeken naar Uw nabijheid. 

"De dwazen blijven niet staande voor Uw ogen.
U haat allen die onrecht bedrijven.”

In dit vers spreekt David over God’s rechtvaardigheid en afkeer van onrecht. Het Hebreeuwse woord voor ‘dwazen’ is כְּסִילִים (kesilim), mensen die zonder wijsheid en inzicht leven, vaak hardnekkig in hun verkeerde wegen. Zij kunnen niet voor God blijven staan omdat Zijn heiligheid geen plaats biedt aan hun onrechtvaardigheid.

Gods ‘haat’ is geen menselijke woede, maar een diep afkerig gevoel tegen alles wat het goede schaadt en de zwakken onderdrukt. Het laat zien hoe serieus God rechtvaardigheid neemt en dat Hij niets toelaat wat Zijn gerechtigheid bedreigt.

Paulus schrijft in Titus 1:15-16 dat wie onrein is, onrein blijft, maar God reinigt wie Hij liefheeft. God roept ons op om recht te doen en ons hart te reinigen, zodat wij niet als ‘dwazen’ voor Hem hoeven te staan.

Dit vers herinnert ons eraan dat we eerlijk moeten leven, maar ook dat we mogen vertrouwen op Gods reiniging en leiding in ons leven.

Gebed
Vader, help mij om recht te doen en onrecht te vermijden.
Reinig mijn hart en leid mij in Uw waarheid,
zodat ik voor U mag blijven staan met vertrouwen.

“U brengt de leugenaars om.
Van de man van bloed en bedrog
heeft de HEERE een afschuw.”

In dit vers spreekt David over Gods gerechtigheid die het kwaad niet zomaar laat bestaan. Leugenaars, mensen die met bedrog anderen kwetsen, en zij die hun handen vuil maken met geweld, zijn in Gods ogen niet zomaar onschuldig. Het Hebreeuwse woord voor ‘afschuw’ (to‘evah) betekent iets wat God diep verafschuwt, een pijnlijke afwijking van Zijn heilige wil.

Toch horen we hier ook een zachte, pastorale toon: God beschermt de gelovige, niet om te straffen zonder reden, maar om ruimte te scheppen voor vrede en gerechtigheid. Hij is niet ver weg, maar betrokken bij wat er in onze levens gebeurt, ook als het moeilijk wordt.

Paulus herinnert ons in 2 Timoteüs 2:22 dat we ons moeten verwijderen van de begeerten van de jeugd en streven naar gerechtigheid, geloof, liefde en vrede. God roept ons om een leven te kiezen dat Zijn hart behaagt, zodat wij veilig mogen zijn onder Zijn bescherming.

Dit vers geeft hoop: ook al is het kwaad aanwezig, God ziet het en zal het recht doen, terwijl Hij ons leidt naar het goede.

Gebed
Vader, dank U dat U mijn leven beschermt tegen het kwaad.
Help mij om waarachtig en rechtvaardig te leven,
en te vertrouwen op Uw liefdevolle zorg, ook in moeilijke tijden.

"Ik echter zal door Uw grote goedertierenheid Uw huis binnengaan, mij buigen naar Uw heilig paleis in vreze voor U."

Er zijn dagen dat je je afvraagt: “Mag ik echt nog komen, na alles wat ik ben en heb gedaan?” Maar David zegt: "Door Uw grote goedertierenheid" – niet door zijn eigen goedheid, niet door prestaties, maar door Gods genade.

Het is niet vanzelfsprekend om Gods huis binnen te mogen. David weet dat hij daar niet staat op basis van zijn eigen verdiensten, maar uitsluitend door Gods goedertierenheid – Zijn trouwe, liefdevolle genade. In het Hebreeuws wordt hier het woord chesed gebruikt: een liefde die niet faalt, die zich blijft toewijden, zelfs aan mensen die tekortschieten.

Gods huis is een plaats van heiligheid, maar ook van genade. Niet voor wie zichzelf rechtvaardig acht, maar voor wie komt met lege handen. We mogen binnengaan omdat God Zelf de deur geopend heeft. En wie binnenkomt, buigt zich neer. Niet uit angst, maar uit eerbied en verwondering.

David nadert met ontzag. Yir’ah, het Hebreeuwse woord voor ‘ontzag’, draagt zowel eerbied als liefdevolle vrees in zich – het besef dat God heilig én goed is. Paulus zegt dat wij door Christus met vrijmoedigheid en vertrouwen tot de Vader mogen komen (Efeze 3:12).

Die uitnodiging geldt vandaag nog steeds. Zijn deur staat open.

Gebed
Vader, U laat mij binnen in Uw huis,
niet om wie ik ben,
maar om wie U bent.
Leer mij buigen, met een hart vol eerbied
voor Uw ontmetelijke goedheid.

"HEERE, leid mij in Uw gerechtigheid, omwille van mijn belagers;
maak Uw weg vóór mij recht."

David bidt om leiding, niet in neutrale tijden, maar omwille van wie hem belagen. Het is een gebed dat ontstaat midden in de spanning. Hij vraagt niet simpelweg om uitkomst, maar om richting: een pad dat recht is, een weg die duidelijk wordt – ondanks de tegenstand. Het Hebreeuwse woord voor leiden (נָחָה – nachah) draagt de betekenis van zacht maar doelgericht begeleiden, zoals een herder zijn schapen leidt.

In tijden van onrecht of verwarring is het verleidelijk om je te laten meeslepen – door angst, boosheid of eigen plannen. Maar David zoekt iets anders: Gods gerechtigheid. Hij wil niet zomaar verder, hij wil de juiste weg gaan.

Paulus schrijft: “Want wij wandelen door geloof, niet door aanschouwen” (2 Korinthe 5:7). Het geloof is geen automatische piloot, maar een voortdurende overgave aan Degene die het pad rechtmaakt, juist wanneer het krom lijkt.

Gebed
Vader, in een wereld vol stemmen en druk, leid mij op Uw weg.
Laat mij Uw gerechtigheid liefhebben, ook als ik belaagd word.
Maak mij Uw weg zichtbaar.

"Want in hun mond is niets wat betrouwbaar is, hun binnenste is enkel verderf, hun keel is een open graf, met hun tong vleien zij."

David gebruikt scherpe beelden om de pijn te verwoorden die ontstaat wanneer woorden als wapens worden gebruikt. Wat klinkt als vriendelijk, blijkt bedrog. Achter mooie zinnen gaan soms diepe motieven van wantrouwen, manipulatie of zelfs verwoesting schuil. Wie dat herkent uit eigen ervaring weet hoe ontwrichtend dat is – woorden die je ziel raken, je identiteit ondermijnen.

Maar het is goed om ook te zien dat deze verzen niet alleen over de ander gaan. Soms herkennen we onszelf in deze woorden. Wie durft eerlijk te kijken, beseft dat ook uit ons eigen hart bedrog kan opkomen. Paulus herhaalt deze woorden in Romeinen 3, om te laten zien dat alle mensen vergeving nodig hebben.

Toch spreekt deze psalm ook hoop uit. Want bij God mogen we tot rust komen in de waarheid. Zijn waarheid brengt geen schaamte, maar genezing. De tong die loog, kan weer leren zegenen. Het hart dat vol verderf was, kan worden vernieuwd.

Gebed
Vader, U kent wat er in mijn hart leeft.
Maak mij eerlijk, ook over mijn eigen woorden.
Leer mij spreken wat leven brengt, en zwijgen waar ik zou schaden.
Laat Uw waarheid mij zacht maken.

"Verklaar hen schuldig, o God, laat hen ten val komen met hun opvattingen; verdrijf hen om hun vele overtredingen, want zij zijn U ongehoorzaam."

Dit is een moeilijk vers, confronterend en scherp. David bidt dat de plannen van de goddelozen zullen mislukken. Niet omdat hij hen haat, maar omdat hij recht verlangt – recht voor de verdrukte, voor wie bedrogen werd, voor wie lijdt onder leugen en geweld.

De woorden van dit gebed klinken als een roep: “Laat het kwaad niet overwinnen.” En tegelijk zijn ze ook een spiegel. Want wie van ons heeft nooit iets gedaan dat tegen Gods wil inging? Opstandig geweest, bewust of onbewust?

Toch gaat het David niet om wraak, maar om recht. Hij weet: als God niet ingrijpt, blijft het onrecht ongestraft. Als plannen vol bedrog blijven slagen, dan wordt de wereld donkerder. God is niet alleen liefde, Hij is ook rechtvaardig. En dat is troost voor wie lijdt onder de gevolgen van zonde.

Maar zelfs hier blijft hoop. Want wie tot God vlucht, ook na opstand, vindt vergeving. Want het hart van God is niet wraak, maar herstel.

Gebed
Vader, U ziet het kwaad en U laat het niet toe zonder doel.
Maak mij gevoelig voor wat recht is in Uw ogen.
Help mij om te bidden zoals David: niet om wraak, maar om recht en vrede.
Leid ook hen die opstandig zijn tot U terug.

“Maar laat verblijd zijn allen die tot U de toevlucht nemen, laat hen voor eeuwig juichen omdat U hen beschut; laat in U van vreugde opspringen.”

Dit vers spreekt van de diepe vreugde die Gods bescherming brengt aan wie hun toevlucht tot Hem nemen. Deze vreugde is een vrucht van vertrouwen en veiligheid – het vertrouwen dat God niet alleen beschermt, maar ook omringt met Zijn liefdevolle aanwezigheid.

In het Hebreeuws betekent ‘toevlucht’ een veilige schuilplaats, een plek waar je kunt rusten en herstellen. Juist voor wie het leven zwaar is, is deze schuilplaats een bron van kracht en blijdschap. Het “voor eeuwig juichen” laat zien dat Gods trouw onwankelbaar is, dat Zijn bescherming niet tijdelijk is, maar blijvend.

Paulus schrijft in Romeinen 15:13: “Moge de God van hoop u vervullen met alle vreugde en vrede in het geloven, zodat u overvloedig bent in hoop door de kracht van de Heilige Geest.” Deze vreugde en vrede vinden we terug in de bescherming van onze hemelse Vader, die ons uitnodigt tot een leven vol vertrouwen en dankbaarheid.

Gebed
Vader, dank U dat ik mijn toevlucht bij U mag zoeken.
Vul mij met vreugde en vrede die alleen U kunt geven.
Help mij te juichen in Uw bescherming, vandaag en altijd.

“U immers zegent de rechtvaardige, HEERE;
U omringt hem met goedgunstigheid als met een schild.”

Het Hebreeuwse woord voor “goedgunstigheid” is חֶסֶד (chesed), een van de rijkste woorden in de Bijbel. Het betekent liefdevolle trouw, barmhartigheid en genade — de diepe, onveranderlijke liefde van God die Zijn kinderen omringt en beschermt.

In dit vers zien we God als een schild, die Zijn rechtvaardigen niet alleen zegent, maar ook omhult met deze chesed. Het is een actieve bescherming, een veilige omarming in een wereld vol onzekerheden en uitdagingen.

Paulus spoort ons aan in Efeziërs 6:16 om het geloof te nemen als een schild, waardoor we alle vurige pijlen van het kwaad kunnen doven. Zo is Gods chesed zelf dat levendige schild dat ons niet alleen verdedigt, maar ook kracht geeft om stand te houden.

Gebed
Vader, dank U dat Uw chesed mij omringt als een onwankelbaar schild.
Leer mij te leven in het vertrouwen van Uw trouw en bescherming.
Dat ik mag rusten in Uw liefde, dag na dag.