Intro
De strijd tussen God en satan, en tussen Waarheid en leugen, is een diepgaand en doorlopend thema in de Bijbel. Het begon in Genesis 3, waar satan, in de gedaante van een slang, de eerste leugen aan Eva voorlegt door Gods gebod in twijfel te trekken. Dit markeert de start van de strijd tussen waarheid en leugen. Satan wordt in Johannes 8:44 aangeduid als de vader van de leugen, en zijn strategie om de waarheid te verdraaien, wordt zichtbaar door de hele Bijbel heen. De profeten van Israël wijzen steeds op de waarheid van God, waarbij ze oproepen om de leugen van afgoderij en valse religie af te wijzen. Een krachtig voorbeeld hiervan is de confrontatie tussen Elia en de Baäl-profeten op de berg Karmel (1 Kon. 18), waar de waarheid van God zich als de enige ware openbaring manifesteert.

In het Nieuwe Testament wordt deze strijd verder benadrukt door de bediening van Jezus/Jeshua. Tijdens Zijn verleidingen in de woestijn probeert satan Jezus/Jeshua af te leiden met valse beloften (Mat. 4:1-11), maar Jezus/Jeshua weerstaat de leugens door de waarheid van Gods Woord. Door Zijn dood en opstanding verslaat Jezus/Jeshua uiteindelijk de leugen en biedt Hij verlossing aan degenen die in Hem geloven. Ondanks deze overwinning blijft de strijd voor de gelovige voortduren, met oproep tot standvastigheid en het dragen van de wapenrusting van God (Efeziërs 6).

In de context van de hedendaagse wereld wordt deze geestelijke strijd ook zichtbaar in de Islam, die in de 7e eeuw ontstond onder de profeet Mohammed, die door moslims wordt gezien als de laatste en grootste profeet van God. De boodschap van de Islam, vastgelegd in de Koran, benadrukt overgave aan de wil van Allah en de oprichting van een wereldwijde islamitische gemeenschap (Ummah). Groeperingen als Hamas, die radicale islamitische principes omarmen, streven naar de vernietiging van Israël en het vestigen van een islamitische staat in het gebied dat nu Israël en Palestina omvat. Deze strijd wordt door velen gezien als een geestelijke strijd, waarin de principes van de Islam, die zich verzetten tegen de Bijbelse waarheid, lijnrecht tegenover elkaar staan. De ideologische verschillen tussen de Islam en het christendom, met hun uiteenlopende opvattingen over God, waarheid en heil, creëren diepe geestelijke en politieke implicaties, vooral in het Midden-Oosten.

De strijd tussen waarheid en leugen is dus niet alleen een Bijbels thema, maar wordt ook weerspiegeld in de hedendaagse wereldpolitiek en religieuze conflicten. De oproep in de Schrift om de waarheid te omarmen en stand te houden tegen de leugen blijft relevant voor gelovigen die zich bevinden in een wereld die vaak wordt beheerst door de strijd van tegengestelde overtuigingen. Uiteindelijk zal de overwinning van Christus/de Messias over de leugen volledig worden gerealiseerd in de eindtijd, wanneer de leugen van satan volledig wordt verslagen (Openb. 19-20).

Oorsprong van de Islam

De Islam is in de 7e eeuw ontstaan in het Arabische schiereiland, voornamelijk onder invloed van de profeet Mohammed. Mohammed wordt door moslims beschouwd als de laatste en grootste profeet van God (Allah), die het volledige en definitieve woord van God heeft ontvangen, vastgelegd in de Koran. De kern van de islam is het onderwerp van overgave aan de wil van Allah, wat zich uit in de vijf zuilen van de islam: geloof, gebed, vasten, aalmoezen en de pelgrimstocht naar Mekka (Hadj).

De islam is dus een monotheïstische religie (religie van één God), maar het heeft ook een politiek systeem, en het geloof in een wereldwijde (!) islamitische gemeenschap (Ummah) is essentieel. Dit betekent dat moslims wereldwijd zich verenigd moeten voelen in hun geloof, wat leidt tot confrontaties met andere wereldreligies, zoals het christendom en jodendom.

Doel van de Islam

Het fundamentele doel van de islam is de onderwerping van de hele wereld aan de wil van Allah. Moslims geloven dat de islam de enige ware religie is, en dat alle mensen zich uiteindelijk zullen onderwerpen aan Allah's wet (de sharia). In de praktijk betekent dit dat de islam niet alleen religieus is, maar ook politiek, sociaal en cultureel van aard. Dit idee wordt vaak geassocieerd met de overtuiging van de islam als een universele religie die geen scheiding kent tussen religie en staat.

Binnen de islam is er een nadruk op de bevrijding van Israel (!), die in sommige interpretaties van de Koraniv vwordt gekoppeld aan het geloof in de verlossing van Moslims door het herstellen van het land dat zij beschouwen als een islamitisch heiligdom, inclusief het land van Israël.

De betekenis van het woord "Hamas" en de doelstelling van Hamas

Betekenis van "Hamas"

Het woord Hamas (حماس) is een acroniem (of afkorting) voor "Harakat al-Muqawama al-Islamiya" wat "Islamitische Verzetsbeweging" betekent. Het woord zelf betekent ook "moed" of "enthousiasme" in het Arabisch, en symboliseert de kracht en vastberadenheid van de beweging in haar strijd tegen Israël. Hamas is een radicale islamitische organisatie die in 1987 werd opgericht als een tak van de Moslimbroederschap in Israel, met als doel het verzet tegen de Israëlische bezetting en de oprichting van een islamitische staat.

Doelstellingen van Hamas

Hamas' doelstelling is de oprichting van een islamitische staat op het grondgebied van ‘het oude Palestina’, dat volgens de organisatie ook het huidige Israël omvat. Dit omvat de volledige verwerping van de Israëlische staat en de vernietiging van Israël als natie. Dit doel is uitgebreid uiteengezet in het Oprichtingscharter van 1988, waarin wordt verklaard dat de bevrijding van Palestina een religieuze plicht is voor elke moslim. Er wordt gesteld dat het land Israël een waqf (heilig bezit) is dat niet mag worden opgegeven of gedeeld met "ongelovigen".

Het handvest van Hamas (1988) en de doelen van de beweging

Het handvest van Hamas legt de ideologie van Hamas duidelijk vast, inclusief de afwijzing van Israël als legitieme staat. In Artikel 11 van dit hadvest wordt het grondgebied van Israel expliciet beschouwd als een islamitisch heiligdom, dat onverkoopbaar en onafstaanbaar is. Dit principe wordt centraal gesteld in de strijd van Hamas:

Artikel 11 van het Charter:
"Het grondgebied van Palestina is een islamitisch heiligdom en elke poging om het op te geven of het te delen is illegaal."

Het handvest stelt verder dat onderhandelingen met Israël, of het bereiken van vreedzame overeenkomsten, onverenigbaar zijn met het doel van de beweging, namelijk de vernietiging van Israël.

In Artikel 13 wordt duidelijk gemaakt dat de strijd tegen Israël niet onderhandelbaar is en dat alleen gewapend verzet de uiteindelijke oplossing kan bieden voor het probleem van de bezetting.

De harde lijn die Hamas volgt, maakt het duidelijk dat de organisatie geen ruimte biedt voor vreedzame co-existentie met Israël. Dit is in lijn met de standpunten die in hun documenten zijn vastgelegd, vooral in de beginjaren van hun bestaan. De recente aanpassingen, zoals de verklaring uit 2017, bieden weinig zicht op substantiële verandering in hun visie, en kunnen dus als symbolisch worden gezien, maar niet als een teken van echte bereidheid tot compromissen met Israël. Het is dus inderdaad belangrijk om deze hardnekkige weigering van onderhandelingen en de nadruk op gewapend verzet te erkennen als een serieuze belemmering voor vreedzame oplossingen.

Geestelijke en ideologische basis van Hamas

Zoals gezegd ziet Hamas zijn strijd tegen Israël niet enkel als een politieke of militaire strijd, maar als een religieuze (lees geestelijke) oorlog die geworteld is in de islamitische leer. De heilige missie om Israel "te bevrijden" van de "Joodse bezetting" wordt gepresenteerd als een goddelijke plicht. Het gebied van Israel wordt volgens Hamas niet alleen als politiek, maar ook als heilig bezit beschouwd. Het idee van een islamitische waqfvi versterkt het belang van het gebied, aangezien dit land volgens islamitische wet nooit verkocht of weggegegeven mag worden.

 

De militaire vleugel: De Al-Qassam brigades

De Izz ad-Din al-Qassam brigades, de gewapende vleugel van Hamas, zijn opgericht met als doel het leveren van gewapend verzet tegen Israël. Deze brigades spelen een sleutelrol in de militaire confrontaties en zijn direct betrokken bij de aanslagen, raketaanvallen en guerrillaoorlogvoering tegen Israël. Het doel van deze gewapende groep is niet alleen om de ‘bezetting’ van Israel te beëindigen, maar ook om een islamitische staat te vestigen, wat de volledige eliminatie van Israël als staat inhoudt.

De verklaring van het doel: "Geen Erkenning van Israël"

Hamas blijft vasthouden aan de onverminderde afwijzing van de legitimiteit van Israël. Ondanks dat er in 2017 een politieke verklaring werd uitgebracht die enige verschuiving in hun standpunten suggereerde (met betrekking tot het toestaan van een Palestijnse staat binnen de grenzen van 1967), blijft de afwijzing van de erkenning van Israël de basis van de Hamas-ideologie. Het doel van "bevrijding" is dus niet het bereiken van vreedzame situatie, maar de volledige vernietiging van de staat Israël. Dit standpunt wordt nog steeds in de praktijk gebracht door middel van voortdurende aanvallen op Israël en de oproep tot gewapende strijd.

Geestelijke implicaties van de strijd

Het conflict tussen Hamas en Israël is niet alleen een geopolitiek of militair conflict, maar is ten diepste een diepgaande geestelijke strijd. Het strijdtoneel wordt beschouwd als een manifestatie van de bredere strijd tussen het licht en de duisternis, zoals die wordt gepresenteerd in de Bijbel. Voor veel gelovigen is de bescherming van Israël niet alleen een politieke zaak, maar een Goddelijke opdracht die voortkomt uit de landbeloftes van God aan Abraham en zijn nakomelingen (Genesis 12:7, Genesis 17:8).

Conclusie

De strijd tussen Hamas en Israël is geworteld in zowel religieuze als geopolitieke belangen. Hamas beschouwt de strijd tegen Israël als een religieuze plicht, geworteld in de islamitische leer en het concept van de waqf. Dit doel wordt uitdrukkelijk vermeld in hun oprichtings handvest, dat de vernietiging van Israël als hoofddoel heeft. Het conflict wordt gevoed door de diepgewortelde ideologie van Hamas, die het recht van Israël om te bestaan ontkent, en wordt verder versterkt door de bredere strijd tussen het christendom en de islam.

Er zijn verschillende essentiële verschillen tussen de Islam en de Bijbel die verder gaan dan de ontkenning van de goddelijkheid van Jezus/Jeshua en de afwijzing van de Drie-eenheid. Deze verschillen raken zowel de aard van God, de rol van Jezus/Jeshua, als de weg naar verlossing. Hier zijn enkele van de belangrijkste verschillen:

1. De aard van God (Allah versus de God van de Bijbel)

  • Islam: In de Islam wordt Allah beschouwd als een unieke en onvergelijkbare God. De nadruk ligt op het absolute monotheïsme (tawhid), wat betekent dat Allah niet verdeeld is in verschillende personen of aspecten. God is strikt één, zonder enige partners of gelijken. Allah is ook absoluut transcendent, wat betekent dat hij ver boven de schepping staat en niet kan worden benaderd in de menselijke zin.
  • De Bijbel: De Bijbel leert dat God één is, maar bestaat uit drie personen: de Vader, de Zoon (Jezus/Jeshua) en de Heilige Geest (de Drie-eenheid). Deze leer wordt beschreven in Mattheüs 28:19: "Gaat dan heen, onderwijst alle volken, hen dopend in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest," en 1 Johannes 5:7: "Want er zijn drie die getuigen in de hemel: de Vader, het Woord en de Heilige Geest, en deze drie zijn één."

2. Jezus/Jeshua

  • Islam: Jezus/Jeshua (Isa in de Islam) wordt beschouwd als een profeet, maar niet als de Zoon van God. Hij wordt gerespecteerd als een boodschapper van Allah, maar zijn goddelijkheid wordt verworpen. In de Islam wordt Jezus/Jeshua niet gekruisigd, maar wordt er geloofd dat hij door Allah werd opgeheven naar de hemel. De kruisdood en de opstanding van Jezus/Jeshua, die centraal staan in het christelijke geloof, worden in de Islam verworpen.
  • De Bijbel: In de Bijbel wordt Jezus/Jeshua gezien als de Zoon van God, die volledig God en volledig mens was. Johannes 1:14 zegt: "En het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond, en wij hebben zijn heerlijkheid gezien, de heerlijkheid als van de enige Zoon van de Vader, vol van genade en waarheid." Zijn dood aan het kruis en zijn opstanding uit de dood vormen de kern van het Bijbelse geloof, zoals beschreven in 1 Korinthiërs 15:3-4: "Want ik heb u in de eerste plaats overgeleverd wat ik ook ontvangen heb, namelijk dat Christus/de Messias gestorven is voor onze zonden volgens de Schriften, en dat Hij begraven is en dat Hij op de derde dag is opgewekt volgens de Schriften."

3. De Heilige Geest

  • Islam: De Heilige Geest wordt in de Islam gezien als een engel, en niet als God. De Koran noemt de Geest (roeh) in verschillende verzen, maar deze wordt vaak geïdentificeerd met de engel Gabriël (Jibril), die de profeten van Allah openbaringen bracht. Het idee van de Heilige Geest als een goddelijke persoon binnen de Drie-eenheid wordt verworpen.
  • De Bijbel: De Bijbel leert dat de Heilige Geest de derde persoon van de Drie-eenheid is, volledig God en gelijk aan de Vader en de Zoon. Handelingen 5:3-4: "Petrus zei: Ananias, waarom hebt u de Heilige Geest bedrogen en een deel van de prijs van het land achtergehouden? U hebt niet tegen mensen gelogen, maar tegen God." Ook Johannes 14:16-17 zegt: "En Ik zal de Vader bidden, en Hij zal u een andere Trooster geven, opdat Hij bij u zal zijn in eeuwigheid, de Geest der waarheid."

4. Het concept van verlossing

  • Islam: In de Islam wordt verlossing bereikt door het volgen van de leer van de Koran, het naleven van de vijf zuilen (geloofsbelijdenis, gebed, aalmoezen, vasten en bedevaart) en het doen van goede werken. De mens wordt verlost door gehoorzaamheid aan Allah en door de genade van Allah, maar er wordt geen nadruk gelegd op een verzoening door het bloed van een verlosser.
  • De Bijbel: De Bijbel leert dat verlossing alleen kan komen door geloof in Jezus/Jeshua haMessiach als de Zoon van God en als de verlosser van de wereld. Johannes 14:6 zegt: "Jezus/Jeshua zei: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij." Efeziërs 2:8-9: "Want uit genade bent u zalig geworden door het geloof, en dat niet uit uzelf; het is de gave van God, niet uit werken, opdat niemand zou roemen."

5. De Koran versus de Bijbel

  • Islam: De Koran wordt in de Islam gezien als het onfeilbare, laatste woord van Allah, geopenbaard aan de profeet Mohammed. Het wordt beschouwd als een eeuwige en onveranderlijke tekst, die de eerdere heilige geschriften (zoals de Bijbel) vervangt en overtreft. De Koran wordt als volmaakt beschouwd en is de enige bron van leiding voor moslims.
  • De Bijbel: De Bijbel is het geïnspireerde Woord van God. 2 Timotheüs 3:16 zegt: "Alle Schrift is door God ingegeven en nuttig om te onderwijzen, om te weerspreken, om terecht te wijzen, om in de gerechtigheid op te voeden."

6. De leer van de zonden en het offer

  • Islam: In de Islam wordt de mens als oorspronkelijk goed beschouwd, met de mogelijkheid om zichzelf te verbeteren door goede daden. Zonden kunnen worden vergeven door berouw en door het vragen om Allah's vergiffenis. Er is geen concept van erfzonde, zoals in de Bijbel, en er is geen verzoeningsoffer nodig van een Redder. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen daden.
  • De Bijbel: In de Bijbel wordt de mens geboren in zonde door de erfzonde van Adam en Eva. Romeinen 5:12 zegt: "Daarom, gelijk door één mens de zonde in de wereld is gekomen, en door de zonde de dood, en zo de dood tot alle mensen is doorgedrongen, omdat allen gezondigd hebben." De enige manier om van deze zonden verlost te worden, is door het geloof in Jezus/Jeshua haMessiach, die zichzelf als het Offerlam heeft gegeven om de zonden van de wereld weg te nemen, zoals beschreven in Johannes 1:29: "De volgende dag zag Johannes Jezus/Jeshua tot zich komen en zei: Zie het Lam van God, dat de zonde van de wereld wegneemt."

7. De laatste dagen en het oordeel

  • Islam: De Islam leert dat op de Dag des Oordeels iedereen zal worden geoordeeld op basis van hun daden. De gelovigen die in Allah en zijn profeten geloven, inclusief Mohammed, zullen in het paradijs komen, terwijl de ongelovigen in de hel zullen eindigen. De Islam gelooft ook in de wederkomst van Jezus/Jeshua (Isa) aan het einde van de tijd, maar in de Islam zal Jezus/Jeshua de rol van volger van Mohammed spelen en niet van Verlosser.
  • De Bijbel: De Bijbel leert in Openbaring 20:12-15 dat Jezus/Jeshua haMessiach zal terugkeren om het oordeel te brengen: "En ik zag de doden, de grote en de kleine, staande voor de troon, en de boeken werden geopend. Ook werd het boek des levens geopend, en de doden werden geoordeeld naar hetgeen in de boeken geschreven stond, naar hun werken." Het oordeel is gebaseerd op het geloof in Jezus Christus/Jeshua haMessiach en zijn offer aan het kruis.

8. De rol van de Gemeente

  • Islam: De Islam benadrukt de gemeenschap van moslims, de Ummah, en het belang van het volgen van de regels en voorschriften van de Islam. De vijf zuilen van de Islam vormen de basis voor de persoonlijke en gemeenschappelijke aanbidding en praktijk. Er is geen georganiseerde "kerk" in de Islam zoals in de Bijbel, maar er is wel een sterke nadruk op het gebed in de moskee en het naleven van de regels van de gemeenschap.
  • De Bijbel: In de Bijbel wordt de Gemeente beschreven als het Lichaam van Christus, de gemeenschap van gelovigen die samenkomt om Hem te aanbidden en van Hem te leren. 1 Korinthiërs 12:27 zegt: "U echter bent het Lichaam van Christus, en ieder van u is een lid daarvan." De Bijbel leert dat elke individuele gelovige een rol heeft in het verkondigen van het evangelie. (Mattheüs 28:19-20).


De fundamentele verschillen op een rij:

1. De aard van God

  • Koran:
    • Allah is één, absoluut en onvergelijkbaar: "Zeg: Hij is Allah, de Ene. Allah, de Absolute. Hij heeft geen kinderen en is niet voortgebracht." (Koran 112:1-4)
  • Bijbel:
    • God is één, maar bestaat uit drie personen: "Gaat dan heen, maakt alle volken tot Mijn discipelen, hen doopend in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest." (Mattheüs 28:19, HSV)

2. De rol van Jezus/Jeshua

  • Koran:
    • Jezus/Jeshua (Isa) is een profeet en niet de Zoon van God: "Zeg: 'Hij is Allah, de Ene, Allah de Absoluut Zichzelf Bestaande. Hij heeft geen kinderen, noch werd Hij geboren.'" (Koran 112:1-4) en "En zij zeggen: 'De Barmhartige heeft Zich een zoon genomen.' U hebt zeker iets vreselijks gezegd!" (Koran 19:88-89)
    • Jezus/Jeshua werd niet gekruisigd: "En zij hebben hem niet gedood en zij hebben hem niet gekruisigd, maar het werd hen slechts zo in de zin gegeven." (Koran 4:157)
  • Bijbel:
    • Jezus/Jeshua is de Zoon van God, volledig God en volledig mens: "Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn Eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft." (Johannes 3:16, HSV)
    • Jezus/Jeshua' dood en opstanding zijn de basis voor verlossing: "Ik ben de weg, de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij." (Johannes 14:6, HSV)

3. De Heilige Geest

  • Koran:
    • De Heilige Geest wordt gezien als een engel, vaak identificeerbaar met Gabriel (Jibril), en niet als een goddelijke persoon: "Zeg: Wie is de vijand van Gabriel? Want hij is degene die het aan jouw hart heeft geopenbaard, met de toestemming van Allah, die de waarheid bevestigt." (Koran 2:97)
  • Bijbel:
    • De Heilige Geest is de derde persoon van de Drie-eenheid, volledig God en gelijk aan de Vader en de Zoon: "En ik zal de Vader bidden, en Hij zal u een andere Trooster geven, opdat Hij bij u blijft tot in eeuwigheid, de Geest der waarheid..." (Johannes 14:16-17, HSV)

4. Verlossing

  • Koran:
    • Verlossing door goede daden en gehoorzaamheid aan Allah: "Zeker, degenen die geloven en goede daden verrichten, zullen het Paradijs binnengaan, waarin zij niet onrechtvaardig behandeld zullen worden." (Koran 4:57)
    • De vijf zuilen van de Islam zijn cruciaal voor het verkrijgen van verlossing.
  • Bijbel:
    • Verlossing komt door geloof in Jezus, de Christus/Jeshua haMessiach: "Want uit genade zijt gij behouden door geloof, en dat niet uit uzelf, het is de gave van God, niet uit werken, opdat niemand roemen zal." (Efeziërs 2:8-9, HSV)

5. De heilige geschriften

  • Koran:
    • De Koran is het laatste en onfeilbare Woord van Allah: "Dit is het boek, waarover geen twijfel bestaat, een leiding voor de godvruchtigen." (Koran 2:2)
    • De Koran vervangt de eerdere heilige boeken: "En Wij hebben de Schrift, die jou voor is gegaan, bevestigd, en Wij gaven jou de Koran." (Koran 3:3)
  • Bijbel:
    • De Bijbel is het geïnspireerde Woord van God: "Alle Schrift is door God ingegeven en is nuttig om te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren, en op te voeden in de rechtvaardigheid." (2 Timotheüs 3:16, HSV)
    • Het Oude en Nieuwe Testament vormen samen de openbaring van Gods wil, met Jezus Christus/Jeshua haMessiach als het centrum: "En de Schrift is vervuld in de persoon van Jezus Christus/Jeshua haMessiach, die de Messias is." (Lukas 24:44-46, HSV)

6. De leer van de zonden

  • Koran:
    • Mensen worden als oorspronkelijk goed beschouwd: "En wanneer de dienaren van de Barmhartige, degene die Hem zoeken in hun gebed, zich neerbuigen, dan worden hun zonden vergeven." (Koran 25:70)
    • Zonden kunnen worden vergeven door berouw: "Allah vergeving verleent aan wie Hij wil." (Koran 4:110)
  • Bijbel:
    • Mensen worden geboren in zonde (erfzonde): "Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren, en in zonden heeft mijn moeder mij ontvangen." (Psalm 51:7, HSV)
    • De enige manier om van zonden verlost te worden is door het offer van Jezus Christus/Jeshua haMessiach: "Want de loon van de zonde is de dood, maar de gave van God is het eeuwige leven in Christus Jezus/Jeshua, onze Heere." (Romeinen 6:23, HSV)

7. Het laatste oordeel

  • Koran:
    • Het oordeel is gebaseerd op daden: "En wie het goede doet, hetzij man of vrouw, en hij een gelovige is, zij zullen het Paradijs binnengaan." (Koran 4:124)
    • Jezus/Jeshua komt terug, maar als volger van Mohammed: "En [op de Dag des Oordeels] zal Jezus/Jeshua zeggen: 'O Allah, mijn Heer! Waarlijk, ik ben slechts een dienaar van Allah.'" (Koran 5:116)
  • Bijbel:
    • Het oordeel is gebaseerd op geloof in Jezus Christus/Jeshua haMessiach: "En ik zag de doden, groot en klein, staan voor de troon, en de boeken werden geopend." (Openbaring 20:12, HSV)
    • Jezus/Jeshua zal terugkomen als de rechter van de wereld: "Want de Zoon des mensen zal komen in de heerlijkheid van zijn Vader met zijn engelen, en dan zal Hij ieder vergelden naar zijn werken." (Mattheüs 16:27, HSV)

8. De rol van de Gemeente

  • Koran:
    • De gemeenschap van moslims (Ummah) is centraal in de Islam. De vijf zuilen zijn de basis van het islamitische leven: "En de moslims en de moslima's, de gelovige mannen en vrouwen, de gehoorzame mannen en vrouwen..." (Koran 33:35)
  • Bijbel:
    • De gemeente is een gemeenschap van gelovigen: "Nu dan, zijt gij niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers der heiligen en huisgenoten van God." (Efeziërs 2:19, HSV)

De fundamentele verschillen tussen de Islam en de Bijbel zijn niet slechts een kwestie van andere overtuigingen, maar raken de kern van de waarheid van God zelf. De Islam en de Koran beschrijven een andere god/God, een andere Jezus/Jeshua, een andere weg naar verlossing, en een andere kijk op het laatste oordeel dan wat de Bijbel duidelijk openbaart.

Ten eerste wordt de ware aard van God in de Koran ontkend, omdat Allah geen Drie-eenheid is, zoals de Bijbel leert. In plaats van de eeuwige en ondoorgrondelijke Drie-eenheid van de Vader, Zoon en Heilige Geest, wordt Allah gepresenteerd als een monolithische, onpersoonlijke en onbenaderbare God, die in niets lijkt op de God van de Bijbel. De Islam ontkent de liefdevolle, persoonlijke relatie die God in Christus aanbiedt en vervangt deze door een abstracte en ontzagwekkende macht.

Ten tweede wordt Jezus/Jeshua in de Islam volledig ontdaan van zijn goddelijkheid. In plaats van erkend te worden als de Zoon van God, de Verlosser van de wereld die stierf en opstond om de zonden van de mensheid te vergeven, wordt Jezus/Jeshua in de Koran voorgesteld als slechts een profeet, die niets meer is dan een boodschapper van Allah. De cruciale gebeurtenis van Jezus/Jeshua' dood aan het kruis, die in het christendom het fundament van verlossing is, wordt volledig verworpen in de Islam. Dit is een directe aanval op het evangelie van Jezus Christus/Jeshua haMessiach, waarin de Bijbel zegt dat "er geen andere naam is onder de hemel, gegeven onder de mensen, waardoor wij moeten zalig worden" (Handelingen 4:12). De Islam biedt geen verlossing door het bloed van Christus, maar door het naleven van regels en het doen van goede werken, wat de ware weg van redding volledig ondermijnt.

Daarnaast leert de Islam dat verlossing alleen kan worden verkregen door gehoorzaamheid aan de Koran en het naleven van de vijf zuilen, terwijl de Bijbel ons leert dat de enige weg naar redding is door geloof in Jezus Christus/Jeshua haMessiach en zijn offer aan het kruis (Johannes 14:6). De Koran vervangt zo het ware evangelie van genade door een vals evangelie van werken, en ondermijnt daarmee de waarachtige weg naar God.

Het is duidelijk dat de Koran zich verzet tegen de Waarheid die in de Bijbel wordt geopenbaard. De verwerping van de Drie-eenheid, de afwijzing van de goddelijkheid van Jezus/Jeshua, de afwezigheid van het offer van verzoening door Jezus Christus/Jeshua haMessiach en de miskenning van de autoriteit van de Bijbel als het geïnspireerde Woord van God maken de Islam niet slechts een alternatieve religie, maar een valse leer die de ware boodschap van het evangelie verdraait en vervalsen.

Het is van groot belang dat we als gelovigen vast blijven staan in de waarheid van de Bijbel. De Bijbel waarschuwt voor valse profeten en andere leerstellingen die het evangelie van Jezus Christus/Jeshua haMessiach verstoren, zoals we lezen in Galaten 1:8-9: "Maar al zouden wijzelf of een engel uit de hemel u een evangelie verkondigen anders dan dat wat wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt." De Islam, met haar ontkenning van de goddelijkheid van Jezus/Jeshua en de verwerping van het evangelie van verlossing door zijn offer, is geen onschuldige andere weg, maar een valse leer die de kern van het christelijke geloof ondermijnt.

De strijd tussen de waarheid van het evangelie en de valse leer van de Islam is dan ook niet alleen een ideologische of culturele strijd, maar een geestelijke strijd. Zoals Efeziërs 6:12 ons leert: "Want wij hebben niet te strijden tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van de duisternis van deze eeuw, tegen de geestelijke boosheden in de lucht." De Koran en de leer van de Islam moeten dan ook niet alleen als een andere religie worden beschouwd, maar als een krachtige tegenbeweging tegen de Waarheid die in Jezus Christus/Jeshua haMessiach is geopenbaard.

In het licht van de Bijbel moeten we de Islam erkennen voor wat het is: een valse leer die de ware God, de ware Jezus/Jeshua en de ware Weg naar verlossing verwerpt. Het is essentieel voor christenen om vast te houden aan de onveranderlijke waarheid van het evangelie van Jezus Christus/Jeshua haMessiach, die ons redding brengt door Zijn kruis en opstanding. Iedere andere weg die niet door Hem leidt, is een misleiding die van de waarheid afleidt en uiteindelijk de zonden van de mens niet kan vergeven.

 

Reflectie: De houding van de gelovige tegenover de Koran en de Islam en de houding van de gelovige in Jezus/Jeshua tegenover de gelovige mens in de Islam

De diepgaande discussie die we hebben gevoerd over de verschillen tussen de Koran en de Bijbel, de leer van de Islam en het Bijbelse geloof, roept belangrijke vragen op over de houding die de Bijbelse gelovigen zouden moeten hebben tegenover de Islam als religie en tegenover moslims als mensen. Dit is een onderwerp dat zowel theologisch als praktisch van grote betekenis is voor de gelovigen van de God in de Bijbel die zich bevinden in een wereld waarin religieuze pluraliteit steeds meer zichtbaar is. Hoe moeten wij, als christenen, omgaan met de leer van de Koran, die zich verzet tegen de kern van het christelijke geloof? En hoe moeten wij ons verhouden tot moslims, die dezelfde vraagstukken met ons delen, maar een andere overtuiging hebben?

 

De houding tegenover de leer van de Koran en de Islam

Allereerst moeten we erkennen dat de Koran, net als de Bijbel, wordt beschouwd als het heilige boek door de gelovigen van de Islam, en voor hen is het de ultieme openbaring van God. Het is belangrijk dat we deze feitelijke werkelijkheid respecteren, maar tegelijk moeten we ons bewust zijn van de verschillen die tussen de twee geschriften bestaan. De Koran ontkent de goddelijkheid van Jezus Christus/Jeshua haMessiach, de Drie-eenheid, en de verzoening door Zijn dood en opstanding. Het vraagt van de gelovige Islamiet om zijn vertrouwen in een ander pad van verlossing te stellen, gebaseerd op gehoorzaamheid aan Allah, goede daden, en de vijf zuilen van de Islam. Deze basisprincipes zijn fundamenteel anders dan het evangelie van Jezus Christus/Jeshua haMessiach, dat in de Bijbel wordt gepredikt.

Vanuit Bijbels perspectief is de Koran, hoewel zij wordt gepresenteerd als een openbaring van God, in zijn wezen een vervalsing van de waarheid die God in Jezus Christus/Jeshua haMessiach heeft geopenbaard. De boodschap van de Koran staat in direct contrast met de leer van de Bijbel, waarbij Jezus Christus/Jeshua haMessiach wordt erkend als de Zoon van God en de Enige Weg tot verlossing. Daarom kunnen de gelovigen in de God van de Bijbel, die overtuigd zijn van de waarheid van het evangelie zoals het in de Bijbel staat, niet akkoord gaan met de leerstellingen van de Koran.Galaten 1:6-9 (HSV) zegt:
“Ik verwonder mij erover, dat u zich zo snel laat omleiden tot een ander evangelie… Maar zelfs als wij of een engel uit de hemel u een evangelie zouden verkondigen anders dan wat wij u verkondigd hebben, laat hij vervloekt zijn.”
Deze waarschuwing van Paulus herinnert ons eraan dat een andere leer dan die van Jezus Christus/Jeshua haMessiach, die de verlossing door Zijn kruis offer centraal stelt, een valse leer is.

 

De houding tegenover de mens in de Islam

Hoewel de leer van de Koran ons uitdaagt en zelfs verwerpt wat wij als de kern van ons geloof beschouwen, roept de Bijbel ons op om een andere houding te hebben tegenover de mensen die de Islam volgen. In plaats van vijandigheid roept de Bijbel ons op om met liefde en respect te reageren op de gelovige moslim.MattHeüs 5:44 (HSV): “Maar Ik zeg u: heb uw vijanden lief en bid voor wie u vervolgen.”
Dit vers, en vele andere die oproepen tot liefde voor onze naasten (ook als ze vijanden zijn), benadrukt dat wij een houding van liefde en vergeving moet hebben tegenover ander, ongeacht hun religie of overtuiging. Laten we ons steeds realiseren dat ook zij een unieke schepping zijn van de Heere God. De Bijbel roept ons op om geen vijandschap te hebben, zelfs niet tegenover degenen die tegen ons geloof ingaan, maar om hen te benaderen met de liefde van Christus. Dit betekent niet dat we de leer van de Islam goedkeuren, zeker niet,m maar het betekent wel dat we de moslim als persoon, die geschapen is naar Gods beeld, met respect moeten behandelen.

 

De balans tussen waarheid en liefde

De uitdaging voor christenen in een wereld waar de Islam en het christendom naast elkaar bestaan, is om zowel trouw te blijven aan de waarheid van het evangelie als liefdevol en respectvol om te gaan met de ander. De Bijbel is duidelijk in zijn uitleg over de onmiskenbare waarheid van Jezus Christus/Jeshua haMessiach, maar ze roept ons ook op om te bidden voor hen die verloren zijn, inclusief de moslims. Jezus/Jeshua zelf is het beste voorbeeld van deze balans tussen waarheid en liefde. Hij sprak de waarheid zonder compromis, maar deed dit altijd vanuit een houding van liefde en verlangen naar het behoud van de mensen. Johannes 14:6 (HSV): “Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij.” Dit is de ultieme waarheid die de gelovige in Christus moet belijden. Jezus/Jeshua is de Enige Weg naar de Vader, en dit is de boodschap die we brengen naar de wereld. Tegelijkertijd moeten we ons bewust zijn van het feit dat Jezus/Jeshua de Zoon van God is, gekomen om de wereld te redden, en dat deze redding ook voor de moslims beschikbaar is als zij Hem aanvaarden.

Paulus waarschuwt herhaaldelijk in zijn brieven voor valse leerstellingen en de gevaren van het afwijken van de zuivere waarheid van het evangelie. Hij benadrukt dat valse leraren proberen de gelovigen af te leiden van de kern van het geloof, wat kan leiden tot verlies van redding en geestelijke verwarring. Hier zijn enkele belangrijke verzen waarin Paulus waarschuwt voor valse leer en de houding die gelovigen ten opzichte van deze leerstellingen zouden moeten hebben: Galaten 1:6-9 (HSV): "Ik verwonder mij erover, dat u zich zo snel laat omleiden tot een ander evangelie, dat in werkelijkheid geen ander evangelie is. Er zijn echter sommigen die u verwarren en het evangelie van Christus willen verdraaien. Maar ook al zouden wij of een engel uit de hemel u een evangelie verkondigen anders dan wat wij u verkondigd hebben, laat hij vervloekt zijn. Zoals wij eerder zeiden, zeg ik nu opnieuw: Als iemand u een evangelie verkondigt anders dan wat u ontvangen hebt, die zij vervloekt."

In dit krachtige citaat waarschuwt Paulus de gelovigen in Galatië dat zelfs als iemand, inclusief een engel, een ander evangelie verkondigt dan het evangelie van Jezus Christus/Jeshua haMessiach, deze persoon vervloekt is. Het herhaalt de serieuze aard van het vasthouden aan de waarheid van het evangelie en benadrukt de noodzaak om de pure boodschap van Christus te bewaren. Dit vers is een scherpe waarschuwing tegen valse leerstellingen die de kern van het evangelie veranderen.

 

Conclusie

De confrontatie tussen de leer van de Koran en de Bijbel is onmiskenbaar, en de Bijbel roept ons op om standvastig te blijven in de waarheid van Jezus Christus/Jeshua haMessiach. Dit betekent echter niet dat we vijandigheid moeten tonen tegenover moslims of hen als persoon moeten verwerpen. Integendeel, de Bijbel roept ons op om hen lief te hebben, voor hen te bidden, en hen te helpen ontdekken wie Jezus/Jeshua werkelijk is. We hebben als gelovigen de verantwoordelijkheid om zowel in Waarheid als in liefde te handelen, met de hoop dat door onze houding en ons getuigenis, anderen de genade en Waarheid van Jezus/Jeshua zullen ontdekken.

082023